-16 februari 2023- Gepubliceerd als blog voor Vereniging Kinderkanker Nederland
Tik, tik, tik, mijn vingers vliegen razendsnel over het toetsenbord. Excelsheets staan open op mijn computerscherm en Word-documenten wachten om ingevuld te worden. Ik kijk ernaar met een waas voor mijn ogen. De bekende (chemo)mist in mijn hoofd is de laatste dagen continu aanwezig. Er moét op dit moment zo veel. Mijn vaste lasten moeten opnieuw bepaald worden. Er moet een nieuwe hypotheek worden afgesloten. En er moeten afspraken gemaakt worden met mediators, notarissen en adviseurs. Na twaalf jaar heb ik een punt gezet achter mijn relatie. Een moeilijke beslissing, maar ik weet dat het de beste keuze is. De afwikkeling brengt veel gevoelens en werk met zich mee. Het ene moment zing ik, het andere moment staar ik voor me uit. Vanaf nu run ik alleen mijn huishouden, samen met mijn dochter. Het is wennen, vooral omdat mijn energielevel beperkt is.
Moeilijk
Gisteren vertelde ik een vreemde dat ik voor de tweede keer in scheiding lig. ‘Ben jij dan zo moeilijk?’ vroeg hij. Deze opmerking bracht me even van mijn stuk maar ik herstelde me snel. ‘Nee, ik ben niet moeilijk maar ik weet heel goed wat ik in dit leven wil’, antwoordde ik. ‘En zo ook in de liefde. Ik wil me gehoord voelen, aandacht krijgen, liefde ontvangen, samen veel tijd doorbrengen, armen om me heen voelen, lieve woorden horen en blikken die me alles zeggen. Ik wil kunnen zeggen hoe ik me voel zonder daarop aangesproken te worden. En ik wil sparren over vraagstukken en nadenken over een toekomst samen. Met minder neem ik geen genoegen meer, daar is mijn leven veel te kort voor’, besloot ik mijn vurige betoog. Ik zag een twinkeling in zijn ogen verschijnen. ’Zo, jij bent een krachtige dame en je weet precies wat je wilt, dat mag ik wel.’
Liters energie
En toen besefte ik het me weer: ik wil leven op de toppen van mijn kunnen, alles voelen wat dit leven en de liefde me kan geven. Door mijn ziekte heb ik geleerd om de mooie dingen van het leven te zien, hoop te houden en mijn doelen en idealen na te streven. Ik houd ervan om mijn leven te leven, juist omdat ik weet hoe het is om het onbezorgde leven te verliezen. Omdat ik weet hoe het is om wekenlang in ziekenhuizen door te brengen, doodziek boven een kotsbakje te hangen, verdoofd te zijn door de chemo en dat de weg van je bed naar de wc onhaalbaar is door een gebrek aan energie. Dát is de reden dat ik bewuste keuzes maak in dit leven. Ik weet dat ik álles heb geprobeerd om deze relatie te laten werken, en mijn ex ook. Het is tijd om door te gaan met leven. We hebben immers maar één kans om het te leven.
Sending love to you all,
Lysette Regeer deelt maandelijks een blog over haar leven na kinderkanker. Lees hier haar andere blogs.
Reactie plaatsen
Reacties